Saksonia, czyli skały, rzeka i zamki w jeden dzień

Bastei kusiło nas już od dawna. Zwłaszcza fantastyczne zdjęcia kamiennego mostu i rozlanych w potężnym korycie wód rzeki Łaby (niem. Elbe), która ospale wije się między zielonymi, strzelistymi brzegami. Skały to jednak tylko początek, bo w Saksonii naprawdę sporo jest do zobaczenia.

Szlak biegnący wzdłuż rzeki jest bezpłatny, a widoki z kolejnych punktów fantastyczne. U stóp mamy przepaść a niżej przecinającą zieleń serpentynę rzeki, do której przyklejone są malutkie miasteczka. W tle natomiast zlewają się z chmurami potężne skalne wyspy wyrastające z bezkresnego lasu. A gdyby tego było mało – jest jeszcze, kamienny most między skałami.

Do ruin „zamku w chmurach” dostać się można za opłatą. 2 euro od osoby to niewiele za frajdę chodzenia po metalowych pomostach rozwieszonych między skałami. Jeśli ktoś ma lęk wysokości – nie polecam, dla wszystkich innych zabawa będzie przednia, a widoki zapadną w pamięć. Z samego zamku zachowało się niewiele i nawet makieta prezentowana w gablocie to bardziej wyobrażenie niż dokumentacja faktów. Rzeczywistością jest jednak to, że Bastei jest główną atrakcją Szwajcarii Saksońskiej od kilku wieków. W 1812 r. rzeźnik Pietzsch z okolicznej wioski zaczął sprzedawać tu pierwsze posiłki, a patrząc po straganowej, przydrożnej ofercie – na pewno były to typowe bratwursty. Pomimo zapachów walczmy z głodem i ruszamy dalej.

Bastei opuszczamy jakoś przed 11:00. Drogę na parking pokonujemy wręcz pod prąd. Właśnie dotarły tu pierwsze autokary z wycieczkami, z których wylewa się tłum niedzielnych turystów w sandałach. Jeśli chcecie nacieszyć się tym miejscem, wstańcie rano!

Czas na Drezno – zatrzymujemy się przy Großer Garten – ogromnym parku, który skrywa fantastyczną niespodziankę, cieszącą zarówno dorosłych jak i dzieci. Miniaturowa kolejka, bo o niej tu mowa, wywołuje uśmiech u wszystkich od 1930roku. Mamy tu miniaturowe parowozy, miniaturowe tory, miniaturowe bocznice i obsługę – też w mini mundurach. Tylko maszyniści pozostają normalnych rozmiarów i wieku. Choć patrząc na ich uśmiechnięte miny, gdy pociągają za zawór gwizdka można w tą dorosłość szybko zwątpić.

Wprawieni w dobry nastrój przemierzamy park, ulice, by trafić ostatecznie na Dresdner Striezelmarkt. Dziś też tu jest jarmark. Nie tak spektakularny jak ten bożonarodzeniowy, ale dla amatorów kiełbasek, pieczonych ziemniaków, bibelotów i pilsnera – w sam raz. O miejsce do siedzenia faktycznie ciężko, a ponieważ słońce wyszło, więc i tłoczno się zrobiło. Przepychamy się zatem w kierunku Zwingera – dziś obleganego przez tłumy.

Nie raz już obiecywaliśmy sobie, że nie odpuścimy muzeum i zbrojowni, jednak aura muzom dziś nie sprzyja. Wybierzemy inny, mniej tłoczny termin. Z piątą wizytą na pewno się uda!

Samo Drezno jest zawsze w formie – gotowe przywitać odwiedzających czymś nowym, zaskoczyć i zadziwić. Nam zawsze podobała się starówka i deptaki wzdłuż rzeki. Nie ważne czy te od strony miasta, pod murami Akademii Sztuk Pięknych, czy po przeciwnej stronie – pod budynkiem władz Saksonii (Sächsische Staatskanzlei) dominującym nad całym brzegiem. Spacer wzdłuż Łaby to obowiązkowa przyjemność w Dreźnie.

Dojazd do Bastei z Wrocławia to około 2,5h autostradą A4, tyle samo trzeba też liczyć na powrót. Cała wycieczka zajęła nam 16h i jesteśmy zgodni co do tego, że warto wybrać się tu na cały weekend, z noclegiem gdzieś nad Łabą lub w Dreźnie. Trasy rowerowe są tu fenomenalne, więc nasza następna wizyta w Saksonii będzie na pewno z rowerami i może namiotem!