Praga zimą na trzy dni

Korzystając z kilku dni wolnego na początku Nowego Roku wybraliśmy się do Pragi, by sprawdzić, jak się prezentuje w śniegu stolica Hrabala, pilsnera i magii. Bo Praga, jak w przewodniku pisał Marek Pernal, to miasto magiczne. W naszym przypadku trzydniowy wypad do Pragi okazał się świetnie zagospodarowanym czasem.

Kilka dłuższych chwil spędzamy nam na szukaniu przytulnej piwiarni  na starym Józefowie. Ostatecznie miejsce udaje się znaleźć w VKolkovne z pięknym miedzianym barem i całkiem przyzwoitym pilsnerem (link do mapy). Choć zapewne przy kolejnej wizycie wykażemy się większą cierpliwością i poczekamy na wolny stolik w minimalistycznym i prostym Lokalu (Lokal) przy ulicy Długiej (Dlouha) – ilość gości, rozmiar sal i gwar wydają się być absolutnie jednoznaczną rekomendacją co do piwa i jedzenia (link do mapy).

Droga powrotna przez Most i Malą Stranę schodzi nam szybko. Pewnie z powodu mrozu skutecznie pozbawiającego motywacji na dłuższy spacer.

Husycki weteran na swoim masywnym rumaku budzi dziś równie duży respekt, jak za czasów wojen o wyższą sprawę boską, gdy przewodził Czechom w walce o niezależność i wiarę.  Sceny z tamtych wydarzeń przedstawiono na potężnych drzwiach za pomnikiem.

Przyprószonego śniegiem Żiżkę zostawiamy za sobą i kierujemy się uliczkami w stronę centrum. Mijamy kilka kamienic na Żiżkowie. Te piękne i nowe oraz te straszące wybitymi oknami.

Po drodze zahaczamy o Bredovský Dvůr przy Politických vězňů na obiad (link do mapy).  Kuchnia – typowo czeska. Delikatne mięso w akompaniamencie trafnie  dobranych sosów i oczywiście Pilsnera. Ceny – bardzo przyzwoite, co widać głównie po lokalnej klienteli i garstce turystów.

Dalsze kroki to Mustek, targ na Havelskiej i beztroskie włóczenie się uliczkami.

Na Hvalskiej kusi neon Pilznera. Nad drogowskazami na ulicy Husovej zaskakuje nas Zygmunt Freud.

By tradycji stało się zadość – życzenie przy świętym Nepomucenie pomyślane. Pamiętajcie o położeniu ręki na metalowym krzyżu na murku – inaczej się nie spełni!

Most Karola

Mala Strana

Loretta w śniegu

Stąd jeszcze raz przechodzimy starym mostem na rynek i Stare Miasto, by rzucić okiem na Praski zegar i spektakl ruchomych figurek przyciągający tłum.

Mijamy skromną tablicę na ścianie ratuszu – Dukla 1944 – kryjącą za sobą prochy żołnierzy czechosłowackich poległych w jednej z najbardziej krwawych bitew II wojny światowej (link) i dalej przez rynek pod Bramę Prochową – nasz punkt zwrotny.

Do Zlotego Tygra wejść się nie dało. Ta najsłynniejsza piwiarnia w której piwo popijał Hrabal, Havel i Clinton cieszy się popularnością odwrotnie proporcjonalną do ilości miejsc. Manufaktura U Tri Ruzi, kilka metrów dalej jest równie zapchana. No cóż – trzecia próba wychylenia tu kufla będzie musiała poczekać do następnej wizyty. Kierujemy się na Hradczany i do auta. Już przy końcu naszej wizyty w Pradze korzystamy z jeszcze z dnia i odwiedzamy Lorttę, a ostatnie korny wydajemy na ser i piwo u Czarnego Woła.

Hotel Lindner to nasze ulubione miejsce na noclegi w Pradze. Jest położony w romantycznej i cichej części centrum – w sam raz na przyjemny początek i koniec spaceru po czeskiej stolicy. Dobre śniadanie, sauna w cenie i darmowy parking obok.