Ze Stavanger do Bergen – drogi widokowe Norwegii

Na szczęście na wysokości Erfjord zaczyna się wypogadzać. Promienie słońca przebijające się przez chmury zwiastują nowe widoki. Droga jeszcze kawałek wiedzie wzdłuż fiordu, potem skręca w góry.

Przed Nesflaten zatrzymujemy się przy wodospadzie z kompleksem małych młynów. Teraz nieczynnych niestety. Mimo to do jednego można wejść – akurat ciekawskim turystom udostępniono ten wybrakowany. Lepsze to niż zaryglowane drzwi. Jeszcze tylko sprawdzimy temperaturę wody w potoku… OK, zimna… i ruszamy dalej.

Kawałek za Nasflaten trafiamy na kolejny wodospad – Bratlandsdalen. Tu zrobiony jest cały punkt widokowy wraz z miejscem na piknik. My postanawiamy uciąć sobie drzemkę na kamieniach pod wodospadem. Nawet nie wiemy, kiedy minęła nam godzina. Ten fragment trasy kończy się w miejscowości Hara, 20km dalej.

W Harze skręcamy ostro w lewo, pod górę. Spiralnym tunelem i serpentynami za chwilę trafiamy w dolinę. Stąd drogą prosto już do Låtefoss, gdzie zaczyna się Hardanger.

To chyba najbardziej zróżnicowana droga Norwegii. Mamy tu niemalże wszystko – fiordy o niezmąconych i czarnych wodach, odcinki biegnące w dolinach czy między pastwiskami i sadami. A do tego najpiękniejsze wodospady Norwegii: Steindalsfossen, Låtefoss i Skjervsfossen. Przy Tyssedal zaczyna się szlak na Trolltungę, a kawałek za Kavanndal jest ponoć jeden z najlepszych punktów na łowienie dzikich łososi.

Za Latefoss droga wiedzie w głębokiej dolinie wzdłuż potoku. Tu możemy podziwiać spektakularny wodospad Latefossen, nad którym zbudowano most. O miejsce parkingowe ciężko, więc uzbroić się trzeba w cierpliwość. 3km dalej, po drugiej stronie doliny mijamy kolejny wodospad.

W Oddzie zatrzymujemy się na kempingu – następny dzień to zdobywanie Trolltungi. Samo miasto to relikt dawnego bumu przemysłowego. Dziś po hucie została tylko ruina i przypominający świetność minionych dni pomnik. Za Oddą zaczyna się Sorfjord, który łączy się z Hardangerfjord. Poza Językiem Trola okolica oferuje ponoć świetne trasy hikingowe. Dwa przewodniki polecają Lofthus jako bazę wypadową dla chcących zdobyć Hardangervidda – plateau i za razem park narodowy. Oba też zaznaczają, że trasa nie jest lekka! Jeśli się wybierzecie, podzielcie się wrażeniami!

Z tunelu wyjeżdżamy na… most Hardangerbrua, a z mostu – w tunel. W tunelu – wyglądające rondo, które wygląda jak z filmu science fiction. Zjeżdżamy na Bergen.

W Granvin droga odbija w wąską Fv 7. Tędy dojedziemy do Norheimsund. A z nim odbijamy na Bergen. Ostatni przystanek na Hardanger to wodospad Steindalsfossen.